بسیاری از دارندگان بیمهنامههای معتبر، هنگام بروز حادثه، با پاسخ منفی شرکتهای بیمه روبهرو میشوند و در نهایت ناچار هستند بخشی از خسارت را شخصا پرداخت کنند.
محسن حجازی، کارشناس حوزه بیمه خودرو در گفتوگو با «دنیای خودرو» به بررسی این اتفاق پرداخته است.
حجازی گفت: «بیش از نیمی از خسارتهایی که پرداخت نمیشوند، قابل پیشگیری بودند و دلیل اصلی آن بیاطلاعی یا اشتباه بیمهگذاران است، نه بدقولی شرکتهای بیمه.»
وی افزود: «یکی از شایعترین اشتباهات، اعلام نکردن بهموقع حادثه بهشرکت بیمه است. طبق مقررات، بیمهگذار موظف است در فاصلهای کوتاه، معمولا حداکثر پنج روز کاری، موضوع حادثه را به اطلاع شرکت بیمه برساند. بسیاری از افراد بهدلیل مشغله یا سادهانگاری، این مرحله را به تاخیر میاندازند و بعد از گذشت ۱۰ یا ۱۵ روز مراجعه میکنند. در این شرایط، شرکت بیمه طبق مقررات حق دارد خسارت را رد کند.»
وی گفت: «مورد بعدی، تعمیر خودرو قبل از حضور کارشناس است. برخی رانندهها بهمحض حادثه، خودرو را به صافکاری یا تعمیرگاه میبرند و پس از اتمام تعمیرات تازه بهفکر دریافت خسارت میافتند. اما وقتی کارشناس بیمه نتواند میزان واقعی خسارت را بهدرستی تشخیص دهد، طبیعی است که یا خسارت ناقص پرداخت میشود یا کلا پرونده رد میشود.»
حجازی از دیگر دلایل اصلی رد خسارت را ناقص بودن مدارک دانست و تصریح کرد: «در بسیاری از پروندهها، بیمهگذار مدارکی مثل کروکی، کارت خودرو یا گواهینامه معتبر ندارد. در مواردی هم بیمهنامه یا گواهینامه باطل شده یا از اعتبار خارج است. همین نکات کوچک، روند پرداخت خسارت را متوقف میکند یا باعث تعویق چندماهه در رسیدگی میشود.»
وی افزود: «عدهای تصور میکنند داشتن بیمهنامه بهمعنای پوشش کامل همه خسارتهاست. درحالی که همه بیمهنامهها دارای شرایط و استثناهایی هستند. بهعنوان مثال اگر راننده در حال مستی یا خوابآلودگی باشد، یا در خودرو خود بار بیش از حد مجاز حمل کند، بیمه هیچ تعهدی نسبت به جبران خسارت نخواهد داشت. حتی در برخی موارد، نبود کمربند ایمنی یا سوار بودن سرنشین غیرمجاز نیز میتواند باعث رد کامل پرونده شود.»
حجازی بهموضوع تمدید نکردن بهموقع بیمهنامه اشاره کرد: «برخی افراد بیمه بدنه یا ثالث خود را یک یا دو روز پس از تاریخ پایان تمدید میکنند؛ با این تصور که مشکلی پیش نمیآید. اما اگر حادثهای در فاصله این چند ساعت یا روز رخ دهد، از نظر بیمه، خودرو فاقد پوشش است و شرکت هیچ مسئولیتی را نمیپذیرد.»
او در پایان افزود: «بیمه وسیلهای برای آرامش است؛ اما این آرامش زمانی حاصل میشود که بیمهگذار با دقت و آگاهی عمل کند. کوچکترین سهلانگاری در روند اداری یا ناآگاهی از شرایط قرارداد میتواند به از دست رفتن تمام خسارت منجر شود. فرهنگ بیمه در کشور نیازمند آموزش عمومی و اطلاعرسانی مداوم است؛ چراکه تنها با شناخت حقوق و وظایف، میتوان از مزایای واقعی بیمه بهرهمند شد.»